Korzyści płynące z praktyki jogi doświadcza każdy, kto postanowił wejść na matę. Często w duchu praktycy zadają sobie pytania: „Dlaczego tak późno odkryłem jogę?, Gdybym wcześniej odnalazł/a tę ścieżkę, mój kręgosłup nie byłby tak skrzywiony, łatwiej by mi było wejść w pozycję, skłony nie byłyby takim problemem”.
W pewnym wieku spora część społeczeństwa przechodzi w tryb pracy siedzącej, znacznie redukując czas spędzony na aktywności fizycznej. To samo niestety dotyczy młodszego pokolenia, które uwiązuje się do szkolnej ławki i spędza przy niej znaczną część dnia. Do tego dochodzi jeszcze ciężki tornister, który obciąża młode ciało do tego stopnia, że z czasem pojawiają się skrzywienia kręgosłupa, wady postawy itd. Problemom natury fizycznej w tak młodym wieku zaczynają towarzyszyć również stres, rozdrażnienie, napięcia psychiczne. Tak, dzieci także doświadczają takich negatywnych przeżyć. Co im może pomóc? Wydaje się, że joga jest tutaj doskonałą receptą na wszelkie problemy.
Dlaczego joga?
Joga to metoda kształtowania pokory, uczy cierpliwości, na poziomie mentalnym z pewnością pomaga budować siłę charakteru, wiarę we własne możliwości, szacunku do drugiego człowieka. Warto już na początku wpajać dzieciom takie wartości.
Na poziomie fizycznym praktyka jogi niweluje wszelkie wady postawy, buduje elastyczność i siłę mięśni. W tak młodym wieku o wiele łatwiej jest przygotować ciało do wygięć, rozciągania. Regularne ćwiczenia wspomagają także pracę układu trawiennego, co może uchronić ciało przed schorzeniami w tej sferze w przyszłości. Systematyczne ćwiczenia rozwijają teraz, ale procentują dobrym zdrowiem na następne lata.
Jak praktykować jogę z dziećmi?
Praktyka jogi z dziećmi znacznie różni się od sesji przeprowadzanych z dorosłymi. Trzeba mieć na uwadze, że dzieci z natury są mniej zdyscyplinowane, łatwiej się rozpraszają, są bardziej aktywne i ciekawe otoczenia. Dlatego zajęcia powinny przyjąć formę zabawy, pełną różnorodnych pozycji.
Ważne, by nauczyciel w pierwszej kolejności zademonstrował zasady poprawnego stania i siedzenia oraz zaobserwował u swych podopiecznych wszelkie nieprawidłowości i trudności z opanowaniem prawidłowej postawy. To pomoże wdrożyć odpowiednie modyfikacje.
Nauczyciel powinien pozwolić dziecku włączać w trakcie ćwiczeń własne pomysły. Tzn. jeśli grupa wykonuje pozycję psa z głową w dół nie oczekujmy, że dziecko wytrzyma w tej pozycji do końca. Nie róbmy problemu, jeśli postanowi podnieść jedną nogę wyżej:), oczywiście pod warunkiem, jeśli nowe koncepcje nie będą narażać ciała na błędną postawę.
Nauka asan oparta na obserwacji przyrody powinna pomóc rozwijać wyobraźnię. Wiele pozycji w jodze ma swoje odzwierciedlenie w naturze. Przybierają i naśladują zwierzęta, rośliny czy figury np. drzewo, trójkąt czy wielbłąd. Warto przy nauczaniu kolejnych pozycji opowiedzieć jakąś ciekawostkę odnośnie konkretnego zwierzaka itd. To może podsycić ciekawość najmłodszych.
Joga to samo zdrowie na każdym poziomie, dlatego warto już u najmłodszych wskrzeszać pasję do wejścia na matę i regularnego praktykowania.